Αν η Μύκονος είχε τη δική της σημαία…

Αν υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα που έχει ξεφύγει από την ελληνική πραγματικότητα και “καλπάζει” μόνο του μπροστά σαν ανεξάρτητο κρατίδιο, αυτό είναι η Μύκονος!

Οι Γάλλοι έχουν το δικό τους –λουστραρισμένο– Μονακό και εμείς τη δικιά μας λαμπερή Μύκονο. Δυστυχώς χωρίς την οικονομική αυτονομία και την πλήρη ανυπαρξία φόρων του Μονακό.

Το νησάκι που πριν δεκαετίες κατοικούσαν οι καλύτεροι οικοδόμοι, άνθρωποι του μόχθου, σήμερα κατοικείται από ευκατάστατους ιδιοκτήτες μονοκατοικιών, από επιχειρηματίες, celebrities και κάποιους αυθεντικούς ντόπιους. Πέρασμα για χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο που αναζητούν κατάλυμα στην ξηρά ή απάνεμους κόλπους στη θάλασσα, επιθυμώντας να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.

Είναι τόση η φήμη της νυχτερινής ζωής, των μπαρ, του γκουρμέ φαγητού, των πολυτελών μπουτίκ, που επισκιάζει σιγά-σιγά τη φήμη των μοναδικών παραλιών, από τις οποίες ξεκίνησε η αγάπη του επισκέπτη για το νησί.

Τι σχέση έχει η ζωή το καλοκαίρι στη Μύκονο με την υπόλοιπη Ελλάδα; Καμία. Αν εξαιρέσεις ότι μοιραζόμαστε τον ίδιο καιρό και το ίδιο νόμισμα, όλα τα άλλα διαφέρουν.

Πού θα βρεις τόσα διάσημα ονόματα να ξοδεύουν, κατά κεφαλήν μέσα σε ένα βράδυ, τόσα χρήματα όσα κερδίζει μία οικογένεια 4 ατόμων σε ένα χρόνο;

Στη Μύκονο, οι Έλληνες που ακόμα το “φυσάνε”, δεν φοβούνται να κάνουν shopping therapy σε πανάκριβα μαγαζιά, να φάνε αστακομακαρονάδα χωρίς τύψεις και να χρησιμοποιήσουν υπηρεσίες σε εξωφρενικές τιμές.

Αλλιώς ζουν στην Αθήνα και αλλιώς στη Μύκονο. Εδώ η ελευθερία στο να είσαι ο εαυτός σου, αποτελεί πρόσκληση σε όλους όσοι θέλουν να περάσουν καλά χωρίς περιορισμούς για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις ή την οικονομική τους θέση.

Αν δεν μιλούσε ελληνικά το νησί, θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις “ανεξάρτητο διεθνή προορισμό”. Και θα χρειαζόσουν διαβατήριο για να το επισκεφθείς.

Παρότι το κόστος ζωής του νησιού αποθαρρύνει κάθε μεσοαστό (ακόμα και οι ιδιοκτήτες μονοκατοικιών δεν μπορούν να χαρούν το νησί, παρά μόνο το Μάιο, αφού μετά τις παραδίδουν στις ενοικιάσεις της Airbnb), υπάρχει ένα μικρό παράθυρο ελπίδας που λέγεται “ζωή στην Άνω Μερά”.

Στο Μονακό, μόνο παγωτό μπορεί να φάει ο φτωχός. Τουλάχιστον, στη Μύκονο υπάρχουν ακόμα τα σουβλάκια.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι πόσες πολλές τρελές σου επιθυμίες μπορείς να ικανοποιήσεις στο κρατίδιο της Μυκόνου. Κάθε επιθυμία έχει το κόστος της.

Θέλεις να πας βόλτα με ιδιωτικό ταχύπλοο για μια βουτιά στη Ρήνεια με σαμπάνιες στον πάγο; Θέλεις να σου μαγειρέψουν για τριάντα άτομα στο σκάφος σου; Θέλεις να έρθει κομμωτής ή μακιγιέρ στη βίλα που μένεις; Τι θέλεις; Πες το και έγινε!
Το κρατίδιο της Μυκόνου είναι ένας Παράδεισος που ικανοποιεί τα όνειρα εκείνου που πληρώνει ακριβά.
Ελλάδα; Ποια Ελλάδα;

Κατερίνα Τσεμπερλίδου
Συγγραφέας, Inspirational Speaker, Blogger, Book Lover, Hiker, Δημιουργός του site www.tsemperlidou.gr