Iφιγένεια Ματαράγκα

Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την «αναβίωση» παλιών αντικειμένων-επίπλων;
Μόλις νοίκιασα το πρώτο μου σπίτι, σε ηλικία 19 ετών (το 1990), θυμάμαι δεν είχα ούτε ένα έπιπλο, μόνο ένα στρώμα και ένα ποδήλατο. Οπότε άρχισα να κοιτάζω σε υπόγεια συγγενών, στο δρόμο, και ό,τι έβρισκα που μπορούσα να το φανταστώ να αλλάζει, το … «απαλλοτρίωνα». Δεν μου έφερνε κανείς αντίρρηση, διότι τους άδειαζα τον τόπο… τότε αυτά τα έπιπλα ήταν σχεδόν σκουπίδια!
Εργαστήκατε σχεδόν μια εικοσαετία στα περιοδικά ως στιλίστρια. Αυτός ο κύκλος έκλεισε για σας οριστικά;
Ναι, είναι αλήθεια ότι έχει κλείσει αυτός ο κύκλος. Αισθάνομαι ότι έχω δώσει και έχω πάρει από το χώρο αυτό το καλύτερο δυνατό. Αποκόμισα σπουδαίες εμπειρίες και γνώσεις και είμαι ευγνώμων. Άλλωστε πιστεύω ότι αυτός ο χώρος έχει ανάγκη από διαρκή ανανέωση προσώπων και ιδεών. Τόπο, λοιπόν, στα νιάτα.
Η προϋπηρεσία σας αυτή βοήθησε στο να ανακαλύψετε αυτό σας το ταλέντο ή τους δικούς σας νέους αισθητικούς κώδικες;
Φυσικά! Ήταν ένα τεράστιο σχολείο για μένα, εκπαίδευσε περεταίρω την αισθητική και τις ικανότητές μου και μου άνοιξε νέους ορίζοντες με τα ταξίδια και την ομαδική δουλειά.
Από πού αντλείτε τις ιδέες σας προκειμένου να εφαρμόσετε νέες πρακτικές στην αξιοποίηση παλιών υλικών;
Σε κάθε καλλιτεχνική δημιουργία πηγή έμπνευσης μπορούν να αποτελέσουν τα πάντα. Από τη φύση μέχρι μια κινηματογραφική ταινία. Η προσωπική έρευνα στο διαδίκτυο και στην τοπική αγορά παίζει κύριο ρόλο, μιας και ενημερώνομαι και πειραματίζομαι συνεχώς με καινούργιες τεχνικές. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που επέλεξα να κάνω το χόμπι μου αυτό επάγγελμα, γιατί μου έδινε τη δυνατότητα να αλλάζω τον τρόπο που δουλεύω όποτε ήθελα.
Το τελικό κομμάτι προκύπτει από αυτά που υπαγορεύει ο πελάτης ή δουλεύετε ελεύθερα, εν λευκώ;
Συμβαίνουν και τα δύο. Μετά τα πρώτα ραντεβού και αφού έχω καταλάβει το στυλ που ταιριάζει στον κάθε πελάτη και στο χώρο του, δουλεύω έχοντας στο μυαλό μου τις ανάγκες του, αλλά υπάρχει «χώρος» για μένα να τον πάω παρακάτω. Έχω αρκετούς σταθερούς πελάτες, οι οποίοι, μετά τα πρώτα έπιπλα, με αφήνουν ελεύθερη να δημιουργήσω, γιατί μου έχουν εμπιστοσύνη. Οι καινούριοι πελάτες χρειάζονται ένα διάστημα «προσαρμογής», αλλά έχει κι αυτό τη γοητεία του.
Η δουλειά σας προσαρμόζεται στα αισθητικά πρότυπα της κάθε εποχής;
Το κύριο μέλημά μου είναι να ταιριάζει το κάθε κομμάτι –έπιπλο/αντικείμενο– στο χώρο του πελάτη και να εντάσσεται αρμονικά σ’ αυτόν.
Αλλά μιλάμε πάντα για πλήρη μεταμόρφωση και όχι απλώς για αναπαλαίωση. Οπότε η τάση της εποχής, η «μόδα» όπως και αν διαμορφώνεται, είναι ένας σημαντικός παράγοντας στις προτάσεις που κάνω στους πελάτες μου. Δεν θα είχε ενδιαφέρον για μένα να φτιάξω π.χ. έναν μπουφέ όπως ήταν το 1940. Τον αλλάζω έτσι ώστε να μην θυμίζει καθόλου την παλιά του ταυτότητα.
Ποια καλλιτεχνική περίοδος ή ρεύμα στο design και ευρύτερα στην τέχνη σας εμπνέει;
Οι δεκαετίες μετά το ’60, όπου το post modern στυλ άρχισε να κάνει την εμφάνισή του, με εκφράζουν περισσότερο, παρόλο που ο μινιμαλισμός που τις χαρακτηρίζει δεν είναι το δυνατό μου στοιχείο. Μετά το ’60, όμως, υπήρξε η ελευθερία να συνδυάζεις τα στυλ και τις τάσεις κι αυτό για μένα είναι το βασικό ζητούμενο. Το neo-baroque, επίσης, έχει πολλά στοιχεία που ταιριάζουν με το ρομαντισμό που με χαρακτηρίζει. Δεν παύουν, όμως, να με γοητεύουν κάποια χαρακτηριστικά της περιόδου art deco και της σχολής Bauhaus.

Με ποια υλικά σάς αρέσει να δουλεύετε περισσότερο;
Το ξύλο και το σίδερο είναι τα υλικά που δουλεύω προς το παρόν. Μου αρέσει το ξύλο γιατί δεν ξέρεις ποτέ πώς θα «αντιδράσει», είναι κάτι «ζωντανό». Εκπλήσσομαι πολύ συχνά από το πώς μεταμορφώνεται ανάλογα με την τεχνική που επιλέγω να το δουλέψω.

Γιατί ο κόσμος επιλέγει να αναπαλαιώσει κάτι παλιό από το να αγοράσει κάτι νέο;
Πιστεύω ότι για τον καθένα οι λόγοι είναι διαφορετικοί. Πολλοί το κάνουν για συναισθηματικούς λόγους. Χαίρονται να βλέπουν τον παλιό μπουφέ να γίνεται «φρέσκος» και ανάλαφρος σε περίοπτη θέση και παράλληλα να τους θυμίζει κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο. Το ξέρω γιατί κι εγώ χαίρομαι που το έχω κάνει αυτό με κάποια έπιπλα στο σπίτι μου. Ένας άλλος λόγος είναι ότι το παλιό έπιπλο που θα μεταποιηθεί σε custom made, έχει έναν πολύ προσωπικό χαρακτήρα. Δεν υπάρχει δεύτερο. Το έχεις μόνο «εσύ». Άρα είναι πιο επιθυμητό, πιο μοναδικό.
Ο οικονομικός παράγοντας είναι, εν μέρει, ένας άλλος λόγος. Αν έχεις έναν παλιό πανέμορφο καναπέ που θέλει γενική επισκευή και μεταμόρφωση, στοιχίζει πολύ για να τον επισκευάσεις και είναι πιο εύκολο και οικονομικό να αγοράσεις έναν καινούριο από κάποιο κατάστημα με προσιτές τιμές, αλλά δεν θα είναι εξίσου ποιοτικό, ούτε θα έχεις μοναδικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, αν τον μεταποιήσεις δραστικά (και δεν μιλάμε μόνο για αλλαγή υφάσματος) το αντίστοιχο αποτέλεσμα θα είναι αρκετά πιο οικονομικό από να τον αγόραζες έναν καινούριο από ένα πολύ καλό ακριβό κατάστημα, όπου μόνο εκεί θα έβρισκες κάτι αντίστοιχο, και παράλληλα ανακυκλώνεις τα ήδη υπάρχοντα υλικά.
Είναι μια εναλλακτική μορφή αγοράς που γίνεται μόδα ή κρύβει την οικονομική αδυναμία λόγω της εποχής ή ακόμα το οικολογικό ρεύμα που επιτάσσει την επαναχρησιμοποίηση υλικών;
Είναι και τα δύο. Επικρατεί μια νοοτροπία ότι το να μεταποιήσεις τα παλιά σου έπιπλα είναι οικονομικό. Αλλά θα ήθελα να προσδιορίσω το βαθμό, όπως ανέφερα πριν.
Είναι πιο οικονομικό από το να αγοράσεις κάτι καινούριο από ένα ακριβό κατάστημα. Είναι πιο ακριβό από το να αγοράσεις κάτι από ένα κατάστημα με προσιτές τιμές.
Μόδα έγινε σταδιακά, διότι πολλοί άνθρωποι με αυξημένα κριτήρια αισθητικής, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, editors περιοδικών, ασχολήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια με το να προβάλλουν ένα neo-bohem τρόπο διακόσμησης στον προσωπικό τους χώρο και αυτό έγινε τάση, αναφέρομαι στο vintage και το mix & match, που αφορά και τα ρούχα, αλλά και το interior design.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση! Μετακόμισα πρόσφατα (όπως πολύς κόσμος), αλλά ευτυχώς σε δικό μου σπίτι. Το θετικό είναι ότι έχω πολύ χώρο. Σκέφτομαι, λοιπόν, να αρχίσω να μεταδίδω τις γνώσεις μου σε όποια (ή όποιον) ενδιαφέρεται με κάποια ολοήμερα σεμινάρια σε γκρουπάκια των 10 ατόμων τους καλοκαιρινούς μήνες. Υπάρχουν γυναίκες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη μεταποίηση του επίπλου και τους λείπει απλώς η καθοδήγηση. Νομίζω ότι θα είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον και θα βοηθήσω πολλά άτομα να πλησιάσουν πιο αποφασιστικά το αντικείμενο, διότι θα τους προσφέρει πολλές ώρες εργασιοθεραπείας, δημιουργίας και προσωπικής ικανοποίησης. Ακόμη πιο μελλοντικά σκέφτομαι να ασχοληθώ και με το σχεδιασμό και την κατασκευή επίπλων, αλλά αυτό πρέπει να έρθει ομαλά και στην ώρα του.
Βεατρίκη Θεοδωράτου

PHOTO:Ευτύχης Ανδρεαδάκης
Τηλ.: 22910 71371
Κιν:6972 302611, info@imataraga.net, www.ifigeniashome.com