Βίκυ Παπαδοπούλου
“Ας μοιράσουμε αγάπη και όλα θα γίνουν καλύτερα!” Με αυτό το αισιόδοξο μήνυμα για τη νέα χρονιά, η αισθαντική και ποιοτική ηθοποιός Βίκυ Παπαδοπούλου μιλάει για την “Οδύσσεια”, την παράσταση της χρονιάς, την τύχη να δουλεύεις με τον Μπόμπ Γουίλσον και για τα πιο ηχηρά μηνύματα της τέχνης που δόθηκαν σε χαλεπούς καιρούς…
Σε βρίσκουμε στην πολυαναμενόμενη «Οδύσσεια» του Μπομπ Γουίλσον. Πώς αισθάνεσαι που επιλέχθηκες από έναν κορυφαίο σκηνοθέτη;
Νιώθω πολύ τυχερή που με επέλεξε γι’ αυτή τη δουλειά. Θαυμάζω απεριόριστα τις δουλειές του. Είναι ευλογία να συνεργάζεσαι μ’ έναν τόσο σπουδαίο καλλιτέχνη, με ένα τόσο ευφυή άνθρωπο. Κέρδισα πάρα πολλά από αυτή τη συνεργασία.
Πώς ήταν η καλλιτεχνική σας συνύπαρξη;
Είναι ένας καλλιτέχνης που έχει πολύ συγκεκριμένο όραμα. Φτιάχνει έναν κόσμο κι εσύ πρέπει να γίνεις κομμάτι του, να ακολουθήσεις τις οδηγίες του χωρίς καμία διαπραγμάτευση. Βρίσκει τον τρόπο να σε κάνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να υπερβαίνεις τα όριά σου. Είναι μία από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής μου και θα την κρατήσω για πάντα στο μυαλό και την καρδιά μου.
Ποια η διαφορά μεταξύ Ελλήνων σκηνοθετών και του Μπομπ Γουίλσον;
Ήρθε μ’ ένα πολύ συγκεκριμένο όραμα κι εμείς έπρεπε να προσαρμοστούμε σ’ αυτό. Οι Έλληνες σκηνοθέτες λειτουργούν πιο ομαδικά, υπάρχει συνεργασία.
Πιστεύεις ότι υψηλή τέχνη γίνεται μόνο στο θέατρο;
Όχι, μπορεί να γίνει παντού.
Στην τηλεόραση;
Αν θεωρήσουμε ότι παράγει πολιτισμό, τότε γίνεται και τέχνη.
Θα ξανασυμμετείχες στη μικρή οθόνη;
Αυτή τη στιγμή είμαι στο θέατρο, κάνω κάτι που αγαπώ, δίνω το 100% μου και προς το παρόν δεν έχω σκοπό. Αργότερα, αν έρθει μία καλή πρόταση, με ένα καλό σενάριο και σκηνοθέτη, γιατί όχι; Έκανα εξάλλου τηλεόραση, δεν τη σνομπάρω.
Θεωρείς ότι η τηλεόραση θα ανακάμψει;
Αν έρθουν λεφτά στα χέρια μας, ναι. Είναι τέτοια, όμως, η περίοδος που δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον.
Παρακολουθείς κάποια προγράμματα;
Όχι, δεν προλαβαίνω να δω. Γι’ αυτό δεν μπορώ να έχω άποψη για το οτιδήποτε υπάρχει στην τηλεόραση τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Η κρίση μπορεί τελικά να γεννήσει καλά πράγματα;
Τα πιο ηχηρά μηνύματα της τέχνης δόθηκαν σε χαλεπούς καιρούς. Επιβάλλεται να υπάρχει τέχνη στη ζωή μας, είναι αυτό που παιδαγωγεί το πνεύμα και την ψυχή μας. Η τέχνη μπορεί να μας γλιτώσει από κάθε είδους κρίση.
Θεωρείς ότι λόγω κρίσης ξεσκαρτάρει και λίγο η κατάσταση; Σταματούν δηλαδή μοντέλα, τραγουδιστές, να γίνονται ηθοποιοί.
Αυτό γίνεται κυρίως στην τηλεόραση. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει, εφόσον του δίνεται η ευκαιρία. Ο κόσμος αποφασίζει ποιον θέλει να δει και ποιον όχι.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έχει δώσει η δουλειά σου;
Με έχει βοηθήσει να ανοιχτώ σαν άνθρωπος. Το μεγαλύτερο μάθημα είναι ότι το να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι δεν είναι τελικά και τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Με πίστη, αγάπη και υπομονή γι’ αυτό που κάνεις, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.
Μόλις αφήσαμε πίσω μας τα Χριστούγεννα, ποια είναι αυτά που σου έχουν μείνει ανεξίτηλα;
Τα Χριστούγεννα που ήμουν παιδί. Θυμάμαι να έρχονται οι οικογένειες του πατέρα και της μητέρας μου, να καθόμαστε γύρω από το τραπέζι, να λέμε ιστορίες. Δεν θα ξεχάσω τον ενθουσιασμό μου κάθε φορά που στόλιζα το δέντρο. Έβαζα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και το απολάμβανα όσο τίποτα άλλο.
Είναι η αγαπημένη σου γιορτή;
Φυσικά, ξαναβρίσκομαι με την οικογένειά μου και για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Α, έχω και ένα άλλοθι για να φάω παραπάνω.
Μελαγχολείς;
Όχι, ίσα ίσα, το αντίθετο. Σκέφτομαι πως ο χρόνος που ήρθε θα είναι ακόμα καλύτερος από τον
προηγούμενο. Θα βάλω τα δυνατά μου, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Είναι σαν μία νέα αρχή.
Άλλαξε τις γιορτινές ημέρες κάποια συνήθεια λόγω κρίσης;
Τα δώρα που πήρα ήταν πιο οικονομικά. Εξάλλου η σκέψη μετρά και η αγάπη.
Και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα…
Ας μοιράσουμε αγάπη και όλα θα γίνουν καλύτερα!
Κάτια Μηλιαράκη