Η Ελένη Κοκκίδου στο DELUXE: «Αισθάνομαι ότι έχω άλλα 60 χρόνια μπροστά μου! Πάντα έτσι νιώθω»

Είναι μία πραγματική κυρία. Μία γυναίκα που τη βλέπεις και δεν σκέφτεσαι τη χαριτωμένη «Βουλίτσα» από την κωμική σειρά του Alpha «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» όπου πρωταγωνιστεί για έκτη χρονιά.

Παρότι αυτή η οικειότητα λόγω ρόλου υπάρχει, η Ελένη Κοκκίδου αποπνέει καλό, παλιό θέατρο. Αν λίγα λεπτά μετά τη δεις να παίζει στη σκηνή του θεάτρου «Βεάκη» τον πολύ αγαπημένο χαρακτήρα της Λωξάντρας, τότε είσαι σίγουρος πως -εκτός από ένας πολύ ωραίος άνθρωπος- είναι μία σπουδαία ηθοποιός.

Βρισκόμαστε εδώ στο ανακαινισμένο θέατρο «Βεάκη» με τη Λωξάντρα… σκέψεις;
Καταρχήν ζήσαμε τη γέννηση ενός καινούργιου θεάτρου. Αυτό είναι καταπληκτικό και ειδικά στην εποχή μας που τίποτα δε γίνεται, τίποτα δεν επενδύεται έχουμε δύο αδέρφια, τους αδερφούς Τάγαρη, που αγαπούν το θέατρο και είναι χρόνια σε αυτήν τη δουλειά. Πήραν αυτό το θέατρο που ήταν παραμελημένο και το έχουν κάνει μια κούκλα!

Εμείς ανεβάζουμε τη «Λωξάντρα». Ένας πολύ αγαπημένος χαρακτήρας, μια γυναίκα που συμβολίζει μια ολόκληρη εποχή, συμβολίζει τη γυναίκα που ήταν η βασίλισσα του σπιτιού. Που πρόσφερε αγάπη, φροντίδα, ζεστασιά, τροφή και τέρψη στους ανθρώπους της. Όλοι πάνω από μία ηλικία το έχουμε ζήσει αυτό, είτε από τη γιαγιά μας, είτε από τις θείες μας, είτε από τις μητέρες μας. Είναι μία πραγματική ΓΥΝΑΙΚΑ της εποχής που είναι αμόρφωτη και όλη της τη φροντίδα και την αγάπη τη δείχνει μέσα από το μαγείρεμα, λέει «να σε φτιάξω ένα λαδερό να ευφρανθείς». Οι άνθρωποι εκείνη την εποχή, μιλάμε για το τέλος του 19ου αιώνα, είχαν μία πολύ καλή σχέση με το «ευ ζην»!

Το «φορτίο» του συγκεκριμένου ρόλου δεν είναι ιδιαίτερα βαρύ για εσάς;
Όσο βαρύ είναι το φορτίο οποιουδήποτε ρόλου. Για μένα είναι σαν να παίρνω της σκυτάλη από τη γιαγιά μου. Έχω πάρει πολλά στοιχεία δικά της ερμηνεύοντας αυτόν το ρόλο. Ως προς αυτό ναι, είναι ένα βαρύ φορτίο. Αλλά είναι και μεγάλη χαρά που μπορώ να φέρω μυρωδιές από το παρελθόν στον κόσμο.

Για εμάς που τη θυμόμαστε από την τηλεόραση, φοβηθήκατε τη σύγκριση με την Μπέτυ Βαλάση που γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία;
Όχι, γιατί; Κάθε ρόλος παίζεται από πολλούς ηθοποιούς. Το θέατρο αυτό είναι. Είναι μια ζωντανή τέχνη που ο καθένας που αναλαμβάνει έναν ρόλο θα φέρει το δικό του κόσμο. Πόσο μάλλον η κυρία Βαλάση, που ήταν πάρα πολύ καλή σε αυτόν το ρόλο, ήταν στην τηλεόραση. Είναι αλλιώς στην κάμερα κι αλλιώς στη σκηνή.

Η συνεργασία σας με τον κύριο Γιώργο Αρμένη, αλλά και τον σκηνοθέτη της παράστασης, Λευτέρη Χατζάκη πώς είναι;
Με τον Γιώργο Αρμένη νιώθω μία συγκίνηση. Τις πρώτες μέρες ήμουν λίγο αμήχανη. Είναι ο άνθρωπος που με οδήγησε στο θέατρο. Ήμουν μικρή, ε όχι και τόσο μικρή δεν είναι τόσο μεγάλος ο άνθρωπος (γέλια), αλλά από τους ηθοποιούς του Θεάτρου Τέχνης που με έκαναν να θελήσω να μπω στο θέατρο. Νιώθω σεβασμό, νιώθω θαυμασμό και συγκίνηση πραγματικά. Είναι από αυτές τις συναντήσεις που δεν τις περιμένεις, με ανθρώπους που σηματοδοτούν τα νεανικά σου χρόνια. Μου συνέβη το ίδιο με τον Γιώργο Κωνσταντίνου που παίξαμε μαζί στη «Μουρμούρα». Δεν το πίστευα! Νόμιζα ότι έκανα μια βουτιά και βρέθηκα στις ταινίες της δεκαετίας του ’60.

Με τον σκηνοθέτη μου τον κύριο Χατζάκη είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Δεν είχα δουλέψει ξανά μαζί του. Είναι πολύ ικανός, είναι πολύ καλλιεργημένος και έχει ένα μεγάλο προσόν, παίρνει ανθρώπους διαφορετικών καταβολών και τους κάνει ομάδα. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο στο θέατρο γιατί οι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή πρέπει να έχουν μία κοινή ταυτότητα.

Γιατί πιστεύετε ότι ο χαρακτήρας της Λωξάντρας έχει τέτοια απήχηση ακόμα και σήμερα;
Ομολογώ ότι κι εμένα με κάνει να σκέφτομαι το «γιατί». Σε όποιον λέω ότι παίζω τη Λωξάντρα ενθουσιάζεται! Νομίζω ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν οι αρχές της τηλεόρασης, ήταν το ’79, δεν ήταν οι αρχές… αλλά ήταν τότε που η τηλεόραση είχε μπει σε κάθε ελληνικό σπίτι. Που ένωνε την οικογένεια και η σειρά άρεσε πάρα πολύ. Ήταν εξαιρετική η ερμηνεία της Μπέτυς Βαλάση και όλων των συντελεστών. Είναι αυτές οι θύμησες ρε παιδί μου της μάνας. Η Λωξάντρα ήταν μάνα όλων! Αυτή η περσόνα της μάνας είναι κάτι που δεν ξεχνούν οι άνθρωποι.

Σύγχρονες Λωξάντρες υπάρχουν;
Σίγουρα υπάρχουν. Κυρίως στην επαρχία όπου ο πατέρας πολλές φορές λείπει και η μάνα κρατάει το σπίτι, αν και σήμερα έχουν αλλάξει οι ισορροπίες. Υποθέτω ότι τέτοιες μανάδες σαν τη Λωξάντρα υπάρχουν και ανάμεσα σε όλες τις προσφυγοπούλες, τις Σύριες, τις Ιρακινές που ήρθαν με τις βάρκες από την Τουρκία.

Η «Βούλα» που υποδύεστε στο «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα» είναι μία σύγχρονη Λωξάντρα; Νομίζω ότι είναι…
Υπό μία έννοια ναι είναι. Είναι μια γυναίκα αρκετά εξωστρεφής, εκδηλωτική, λέει αυτό που σκέφτεστε. Αγαπάει πολύ τον άντρα της, το παιδί της, το εγγόνι της.

Από το «Η κυρία Ντορεμί» την πρώτη σας τηλεοπτική εμφάνιση στην ΕΡΤ μέχρι σήμερα, πόσο έχετε αλλάξει;
Πάρα πολύ. Έχω μεγαλώσει. Τότε ήμουν ακόμα στη σχολή. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την κάμερα. Έχω αλλάξει πολύ, έχω πολλές πληγές… όπως όλοι οι άνθρωποι. Έχουν περάσει πολλά χρόνια. Έχω άλλα κιλά (γέλια), άλλη σοφία. Πάντα έτσι είναι. Μεγαλώνοντας χάνεις-κερδίζεις. Αυτά πάνε μαζί. Τότε είχα τη δροσιά αλλά δεν είχα τη γνώση του τι είναι η ζωή. Μέσα μου αισθάνομαι όσο νέα ένιωθα και τότε. Αισθάνομαι ότι έχω άλλα 60 χρόνια μπροστά μου! Πάντα έτσι νιώθω.

Η ζωή είναι πιο γλυκιά με κωμωδία ή με τραγωδία;
Με κωμωδία εννοείται…

Για μια ηθοποιό;
Και με τα δύο! Αλλά για μένα η κωμωδία αυτή (εννοεί το σίριαλ όπου πρωταγωνιστεί) ήταν μεγάλο σχολείο, γιατί με έμαθε να μην παίρνω σοβαρά τον εαυτό μου.

Εκτός από την Ελένη Κοκκίδου στη «Λωξάντρα» πρωταγωνιστούν οι:
Γιώργος Αρμένης, Μιχάλης Μητρούσης, Ευαγγελία Μουμούρη, Χρύσα Παπά

Συμμετέχουν αλφαβητικά οι: Κατερίνα Αντωνιάδου, Σάρα Εσκενάζη, Χρήστος Ζαχαριάδης, Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, Γιάννης Κουκουράκης, Αλεξία Μουστάκα, Χρήστος Πλαϊνης, Γιάννης Σαμσιάρης, Αναστασία Τσιλιμπίου, Κοραλία Τσόγκα, Σόλων Τσούνης, Αλμπέρτο Φάις, Μαρία Χάνου, Χριστίνα Ψάλτη.

Θέατρο Βεάκη
Στουρνάρη 32, Αθήνα
Τηλ.: 210-5223522