Όσο νιώθεις ή όσο είσαι; (Η επικίνδυνη ψευδαίσθηση του forever young)

Χιλιάδες ώρες έχουν καταναλωθεί πάνω σε πληκτρολόγια εκπαιδευμένων ανοικτών μυαλών να επιμένουν πως η ηλικία δεν είναι πάρα ένας αριθμός. Κι έρχεται κι ο πρόεδρος του ιδρύματος ερευνών για τη γήρανση Buck Institute for Research on Aging, ο Eric Verdin, να το επιβεβαιώσει, εξηγώντας πως δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο κατώφλι για την τρίτη ηλικία αλλά αυτό διαφοροποιείται σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο, εξηγώντας ότι αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι η ηλικία των κυττάρων και των ιστών μας, όχι η ημερομηνία γέννησής μας στα δημόσια έγγραφα.

Κι αν και δεν υπάρχει βιολογικός, δημογραφικός ή κοινωνικός καθορισμός της τρίτης ηλικίας, για στατιστικούς λόγους έχει γίνει δεκτό ότι στους ηλικιωμένους ανήκουν τα άτομα που έχουν υπερβεί το 65ο έτος τους.

Αναντίρρητα στον δυτικό κόσμο ζούμε τη λατρεία της νεότητας κι εφ’ όσον η γήρανση συνδέεται με τον ηλικιακό ρατσισμό, έτσι και οι αρνητικές αντιλήψεις περί ηλικίας που λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες μπορεί να επιδεινώσουν τη σωματική, την πνευματική και την ψυχική υγεία μας. (aka με σειρά σημαντικότητας, οι ξένοι τουρίστες που πρόσφατα «έπεσαν» θύματα υπερπροσπάθειας, οι «υπερώριμοι» Αδάμ που επιλέγουν 30 χρόνια νεότερη δεύτερη ή τρίτη σύζυγο, γεροντομπεμπέκοι/ες που κυκλοφορούν με look και attitude πουρέιτζερ και πάει λέγοντας…).

Ο αγώνας ανατροπής των ηλικιακών στερεοτύπων μοιάζει κάτι παραπάνω από Πανδημία μιας και η ηλικία μοιάζει περισσότερο κοινωνικό αφήγημα και λιγότερο δύο αριθμοί, ο ένας δίπλα στον άλλον.

Κι εδώ έχουμε το εξής ενδιαφέρον οξύμωρο: Από την μία η Τρίτη ηλικία -λόγω σταθερού εισοδήματος και ελεύθερου χρόνου- αναδύεται ως ένα πολλά υποσχόμενο target group του marketing με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης, από την άλλη μοιάζει με ένα ανησυχητικό reminder ότι η υπερβολική πίεση για την επίτευξη ενός fake ιδανικού προτύπου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι επικίνδυνη.

Οπότε, αγαπητέ μου Eric, επιτρέψτε μου: η ηλικία το σώμα, η ψυχή και η αξιοπρέπεια μας θέτουν όρια, και μάλιστα αυστηρά και απαράβατα. Όρια και δυνάμεις που έχουμε αλλά ταυτόχρονα δεν έχουμε.

Ή, όπως θα έλεγε και η μακαρίτισσα super active γιαγιά μου που έφτασε στα 96: «Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο».

Καλό ξένοιαστο κι ασφαλές καλοκαίρι!

Διαβάστε περισσότερα στο DELUXE magazine που κυκλοφορεί δωρεάν σε επιλεγμένα σημεία, ή πατώντας ΕΔΩ.

Photos credit: Unsplash.com