Ζωή Χωραφά: Η Γκόλφω μιλάει γαλλικά

H Zoé Corraface, όπως είναι γνωστή στη Γαλλία, είναι νέα, όμορφη και ταλαντούχα. Η κόρη του Γιώργου Χωραφά έχει διαλέξει να ακολουθήσει τα χνάρια του κι έχει ήδη στο ενεργητικό της επιτυχίες στη γαλλική τηλεόραση με τη σειρά «Nos années pension», αλλά και στον κινηματογράφο με την ταινία «Vanilla Poison». Από το Μάρτιο το κοινό του Παρισιού μπορεί να την απολαύσει ως Γκόλφω σε μία πρωτότυπη διασκευή με τίτλο «GOLFO, l’histoire d’un amour». Πρόκειται για μία θεατρική παράσταση φτιαγμένη με ελληνικό μεράκι και γαλλική φινέντσα από τη θεατρική ομάδα ‘Les Hypocrites’, την οποία σκηνοθετούν δύο πολύ αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό ηθοποιοί, ο Αλέξανδρος Γιάννου και η Ελένη Αποστολοπούλου.

Ο πατέρας σου είναι ένας πολύ επιτυχημένος ηθοποιός. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για σένα να ακολουθείς το ίδιο με εκείνον επάγγελμα;

Για να σου πω την αλήθεια αυτό δεν αλλάζει τίποτα για μένα, εκτός από το γεγονός ότι έχω την τύχη να έχω έναν πατέρα με εμπειρία πάνω στο αντικείμενο αυτό, ο οποίος μπορεί να με καθοδηγήσει και να με συμβουλέψει όταν το έχω ανάγκη. Πέραν τούτου, δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με την αντιμετώπιση που έχω στη δουλειά μου. Περνάω κανονικά από casting, όπως όλος ο κόσμος, και είτε παίρνω τη δουλειά όταν ταιριάζω στο ρόλο είτε όχι, όταν με απορρίπτουν.

Ποιο στοιχείο της «Γκόλφως» σε κέρδισε και αποφάσισες να παίξεις αυτό το ρόλο; Ήξερες την ιστορία πριν ασχοληθείς με την παράσταση;

Αυτό που με τράβηξε στο συγκεκριμένο project ήταν η πρόκληση να παίξω στα ελληνικά. Και επιπλέον να έχω την ευκαιρία να διηγηθώ μία ωραία ιστορία με ένα θέμα παγκόσμιο, ένα θέμα που αγγίζει όλο τον κόσμο. Δεν γνώριζα το θεατρικό πριν. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στο χαρακτήρα της Γκόλφως είναι ότι είναι παρορμητική, αθώα και ζει το κάθε συναίσθημα όπως είναι. Ακολουθεί το ένστικτό της και κάθε της κίνηση είναι ειλικρινής. Γι’ αυτό είναι αξιαγάπητη. Μπορεί αυτός ο χαρακτήρας να έχει γεννηθεί σε άλλη εποχή, σε άλλη κουλτούρα, αλλά όλοι έχουμε μέσα μας στοιχεία απ’ αυτόν.

Έχεις μεγαλώσει στη Γαλλία. Είναι η πρώτη φορά που παίζεις με έλληνες ηθοποιούς στα ελληνικά;

Ναι, και ήταν μία πολύ καλή εμπειρία! Καταλάβαμε πολύ γρήγορα και πολύ καλά ο ένας τον άλλον. Ευτυχώς είχαν πολλή υπομονή με μένα όταν μάθαινα το κείμενο στα ελληνικά. Επιπλέον είναι πολύ ταλαντούχοι και ήταν απολαυστικό να δουλεύω μαζί τους.

Έχεις δικούς σου ανθρώπους στην Ελλάδα; Αισθάνεσαι Ελληνίδα σε κάποιο βαθμό;

Έχω συγγενείς στην Ελλάδα και τους επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι. Δεδομένου ότι “προέρχομαι” από πολλές κουλτούρες, δεν νιώθω ότι ανήκω μόνο σ’ ένα περιβάλλον, αλλά είναι αλήθεια ότι όταν είμαι στην Ελλάδα ή με Έλληνες, είναι σαν να «ξυπνάει» ένα κομμάτι μου, είναι ενστικτώδες!

Παρακολουθείς την ελληνική επικαιρότητα; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να ζει στην Ελλάδα;

Ναι, ενημερώνομαι από τους συγγενείς μου που ζουν εδώ και ξέρω ότι η κατάσταση είναι δύσκολη αυτή τη στιγμή, αλλά έχω εμπιστοσύνη στο ελληνικό ταπεραμέντο. Οι Έλληνες είναι μαχητές. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να με φανταστώ να ζω στην Ελλάδα, καταρχήν μ’αρέσει πολύ ο ήλιος, η θάλασσα και ό,τι άλλο μπορεί να προσφέρει αυτή η πανέμορφη χώρα! Αλλά έχω ήδη χτίσει την καριέρα μου στη Γαλλία και νιώθω καλά μ’ αυτό για τώρα. Ποιος ξέρει, μπορεί στο μέλλον να έχω την ευκαρία να το κάνω!

Το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να σε δει να παίζεις εδώ;

Μέχρι στιγμής, εκτός από κάποια παρουσίαση της «Γκόλφως», δεν υπάρχουν σχέδια για κάτι άλλο στην Ελλάδα. Με το θεατρικό αυτό μου πήρε μήνες να μάθω το κείμενο στα ελληνικά και αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να νιώσω κάπως πιο ελεύθερη στο να μπω στο ρόλο, αλλά κρατάω και λίγο τη γαλλική προφορά μου. Δεν ξέρω, λοιπόν, τι είδους project θα μπορούσα να παρουσιάσω στην Ελλάδα. Αλλά ίσως γίνει κι αυτό κάποια στιγμή!

Εκτός από την παράσταση αυτή, ασχολείσαι με κάτι άλλο αυτή τη στιγμή; Ετοιμάζεις κάτι για το μέλλον;

Παίζω ακόμα σε δύο θεατρικά με οικολογικό θέμα για παιδιά και δίνουμε παραστάσεις σε ολόκληρη τη Γαλλία. Εκτός απ’ αυτό, έχω συχνά projects που προκύπτουν την τελευταία στιγμή όπως η «ψεύτικη διαφήμιση» ‘Kit kat insane’ που γυρίσαμε το Δεκέμβριο και το video clip για το DJ group «REEPUBLIC».

Συνέντευξη στη Χριστίνα Ζαφειρούλη

« GOLFO, l’histoire d’un amour», λίγα λόγια για την παράσταση:
Η παράσταση ανεβαίνει στο Théâtre de Verre στο Παρίσι και θα παρουσιαστεί σε πολλά θέατρα σε ολόκληρη τη Γαλλία. Ο Αλέξανδρος Γιάννου και η Ελένη Αποστολοπούλου, και οι δύο γνωστοί από συμμετοχές σε ελληνικές τηλεοπτικές σειρές, αλλά και στον κινηματογράφο, γνωρίστηκαν στο Παρίσι και τώρα βρίσκονται για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Μερικούς μήνες πριν δημιούργησαν τη θεατρική ομάδα «Les Hypocrites», η οποία προέκυψε από το κοινό ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα και κουλτούρα. Η Ελένη μας επισημαίνει ότι διάλεξαν ένα ελληνικό όνομα που να είναι κι εύκολο να κατανοηθεί και στο εξωτερικό. Τα μέλη της ομάδας είναι ελληνικής και ελληνογαλλικής καταγωγής και είναι επαγγελματίες σε διαφορετικούς καλλιτεχνικούς τομείς. Έχουν εργαστεί εξίσου σε Ελλάδα και Γαλλία. Όπως μας είπε ο Αλέξανδρος Γιάννου «Βρέθηκαν όλοι οι άνθρωποι στο δρόμο μας. Φίλοι, γνωστοί κι έτσι είμαστε μία δεμένη ομάδα».
Ο Αλέξανδρος μας μίλησε και για τη συνεργασία τους με τη Ζωή Χωραφά: «Με τη Ζωή, έτυχε να γνωριστούμε μέσω μιας κοινής φίλης. Τη ρώτησα αν θα ήθελε να συνεργαστούμε και μου απάντησε “Θα με ενδιέφερε απλώς να ξέρετε ότι δεν μιλάω ελληνικά”. Και τώρα παίζει την Γκόλφω και μιλάει μόνο ελληνικά στην παράσταση. Είναι εξαιρετική ηθοποιός. Από την πλευρά μας θεωρούμε ότι είναι πολύ σωστή επιλογή. Έχει κάτι που δένει με το ρόλο. Έχει κάτι το αγνό και λαμπερό και είναι μία πολύ όμορφη κοπέλα που έχει ελληνικά στοιχεία. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις τη Ζωή ως Γκόλφω».
Η πρωτοτυπία της παράστασης έγκειται στη μίξη της ελληνικής και της γαλλικής γλώσσας: «Μας γοήτευσε η γλώσσα του Σπύρου Περεσιάδη, γιατί είναι η γλώσσα του 19ου αιώνα, μια γλώσσα που δεν μιλάμε σήμερα, αλλά και η διάλεκτος του χωριού είναι ιδιαίτερη. Ωστόσο δεν θέλουμε να απευθυνθούμε μόνο στην ελληνική κοινότητα. Φροντίσαμε να μην αφαιρεθεί η ελληνική γοητεία του κειμένου συνδυάζοντάς το, όμως, με τα γαλλικά, ώστε να δημιουργήσουμε μία παράσταση ταιριαστή στο χώρο όπου θα παρουσιάζεται. Στη Γαλλία δηλαδή. Έχουμε κάνει, λοιπόν, μία διασκευή του έργου. Μιλάμε δηλαδή για την αφήγηση μίας ιστορίας αγάπης βασισμένη στο έργο του Σπύρου Παρισιάδη. Οπότε οι αφηγητές της παράστασης αφηγούνται στα γαλλικά αυτό που βλέπουμε στη σκηνή να παίζεται στα ελληνικά», μας εξηγεί η Ελένη. Πόσο εύκολο είναι, όμως, για το γαλλικό κοινό να παρακολουθήσει μια παράσταση που είναι δεμένη μ’ αυτό τον τρόπο; Ο Αλέξανδρος εξηγεί ότι οι Γάλλοι «είναι μαθημένοι σε ξένα ακούσματα, έχουν αναφορά στη μυθολογία, στην κουλτούρα μας. Η Γκόλφω, η θεματική του έργου, ο καταραμένος έρωτας που δεν έχει καλό τέλος είναι ένα στοιχείο που υπάρχει σε όλους τους λαούς. Δεν είναι τελείως ξένο. Αλλά το κάναμε μισό μισό, γιατί δεν θέλουμε να απευθυνθούμε μόνο σε Έλληνες. Το θέμα είναι να καταλάβουν τα πάντα και οι δύο, και ο Γάλλος και ο Έλληνας θεατής».

Photo by Aurore Maréchal