Ρούντολφ Νουρέγιεφ – Grand Jeté με φόντο το απέραντο ελληνικό γαλάζιο!

Η αγάπη του θρυλικού χορευτή για την Ελλάδα αποτυπώνεται μέσα από το σπάνιο φωτογραφικό υλικό που συγκέντρωσε ο συλλέκτης Δημήτρης Τσίτουρας στο πολυτελές λεύκωμα με τίτλο NUREYEV – Χορεύοντας στη σκιά της Ακρόπολης.

Ήταν το 1963, όταν ο νεαρός χορευτής Ρούντολφ Νουρέγιεφ εμφανίστηκε πρώτη φορά στο Ηρώδειο μαζί με τη Μαργκότ Φοντέιν κι αποθεώθηκε από το ελληνικό κοινό. Από τότε ξεκίνησε ένας… κεραυνοβόλος έρωτας με την Ελλάδα, που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του από HIV το 1993.

«Η τέχνη έγινε για να ταράζει όχι να καθησυχάζει», έλεγε ο Ρούντολφ Χαμέτοβιτς Νουρέγιεφ με την κινηματογραφική του ζωή. Γεννημένος στις 17 Μαρτίου 1938 σε ένα βαγόνι της υπερσιβηρικής αμαξοστοιχίας προς το Βλαδιβοστόκ, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του στον Κόκκινο Στρατό, σε πολύ νεαρή ηλικία έγινε το μεγάλο καμάρι των μεγαλεπήβολων μπαλέτων Κίροφ, μαγεύοντας με την τεχνική και τη δύναμη του χορού του. Το 1961 ταξίδεψε στο Παρίσι σε μια περιοδεία των μπαλέτων. Όταν τον πλησίασαν δύο πράκτορες της KGB στο αεροδρόμιο Λε Μπουρζέ και του ζήτησαν να επιστρέψει στη Μόσχα, πήρε τη μεγάλη απόφαση ότι δε θα γύρναγε ποτέ, με το Λονδίνο να γίνεται η νέα του πατρίδα. Έκτοτε έγινε ανεπιθύμητος στη Σοβιετική Ένωση και του απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα, ενώ πήρε την αγγλική υπηκοότητα και συνεργάστηκε με τα Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου. Αργότερα διετέλεσε διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Εξάλλου «πατρίδα των καλλιτεχνών είναι η ίδια τους η τέχνη», είχε δηλώσει. Ασχολήθηκε επίσης με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, στη μεταφορά του «Δον Κιχώτη», με τον οποίον ταυτίστηκε, αλλά κι ερμηνεύοντας τον Ροδόλφο Βαλεντίνο.

Εξελίχθηκε σε «αετός στην κορυφή του κόσμου. Ο ποιητής ανάμεσα στους ποιητές». Ήταν «παντού και τα πάντα» όπως αναφέρει στις σημειώσεις του, τονίζοντας: «Το μόνο πράγμα που με συνοδεύει είναι ο χορός μου. Η ελευθερία του να υπάρχω… Είμαι εδώ αλλά εγώ χορεύω με το νου, πετώ πιο μακριά από τα λόγια μου, πιο μακριά από τον πόνο μου».

Nureyev: Χορεύοντας στη σκιά της Ακρόπολης

Ξεφυλλίζοντας την πολυτελή έκδοση των 348 σελίδων τον βλέπουμε καταφτάνει με τη Φοντέιν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, αλλά και να πίνει την μπίρα του με την Ελενα Ναθαναήλ λίγο πριν αποχωρήσει. Αφοσιωμένο στις πρόβες, κυρίαρχο στη σκηνή, δικαιώνοντας τον τίτλο του βασιλιά του χορού. Μαζί με τον ατζέντη του Θεόδωρο Κρίτα στα καλύτερα ξενοδοχεία. Στην γκαλερί Ζουμπουλάκη για την έκθεση του συνεργάτη του σκηνογράφου Νίκου Γεωργιάδη. Στις νυχτερινές του έξοδούς με την παρέα της Ροζίτας Σώκου, αλλά και πολλές ακόμα all-Greek στιγμές του «Τίγρη με φτερά» όπως τον αποκαλούσε η Μελίνα Μερκούρη. Ανάμεσα στους μεγάλους του θαυμαστές υπήρξε η βασίλισσα Φρειδερική, αλλά κι ο γιος της πρίγκιπας Κωνσταντίνος και μετέπειτα βασιλιά των Ελλήνων.

Φωτογραφίες πολλές εκ των οποίων αδημοσίευτες ως τώρα, πλάι σε γνωστές και δημοσιευμένες, αλλά κι αυτόγραφα, πρωτότυπα σχέδια που κάποτε έβλεπε δημοσιευμένα στις εφημερίδες και αργότερα κατάφερε να εντάξει στη συλλογή του, κοστούμια και προγράμματα, δίσκοι, αφίσες και βιβλία, αποφάσισε να τα συγκεντρώσει σε μια πλούσια εικονογραφημένη δίγλωσση έκδοση (στα ελληνικά και τα αγγλικά) με την υπογραφή του Αρχείου Θηραϊκών Μελετών – Συλλογή Δημήτρη Τσίτουρα με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την πρώτη εμφάνιση του Νουρέγιεφ στο Ηρώδειο και 30 ετών από τον θάνατό του.

Από το πλούσιο αυτό λεύκωμα δε λείπουν τα κείμενα που αναλαμβάνουν να αναδείξουν επιπλέον πτυχές της σχέσης του Νουρέγιεφ με την Ελλάδα κι υπογράφουν, μεταξύ άλλων, ο ακαδημαϊκός Μανόλης Κορρές, αλλά και σπουδαίες προσωπικότητες που τον γνώρισαν, όπως ο Θόδωρος Κρίτας, η Ροζίτα Σώκου (στην οποία είναι αφιερωμένο το βιβλίο), ο Αλέξης Κωστάλας κι ο Ντίμης Αργυρόπουλος, οι οποίοι καταθέτουν παραλειπόμενα κι αθέατες σκηνές που έμειναν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Διαβάστε περισσότερα στο DELUXE magazine που κυκλοφορεί δωρεάν σε επιλεγμένα σημεία, ή πατώντας ΕΔΩ.