Συνέντευξη DELUXE – H Βασιλική Τρουφάκου έχει ταλέντο, τόλμη και τύχη!

Τα μάτια και το πρόσωπό της είναι από τα πιο εκφραστικά που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στην υποκριτική. Σε συνδυασμό με το ταλέντο της, οι ρόλοι που υποδύεται δύσκολα αφήνουν ασυγκίνητο το κοινό.

Φέτος η Βασιλική Τρουφάκου είναι η «Μπελ Ελέν» στο «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά. Για χάρη της μέχρι και ο… Τρωϊκός Πόλεμος θα μπορούσε να γίνει!

Ποια είναι τα συναισθήματα σας που πρωταγωνιστείτε σε ένα τόσο σημαντικό έργο όπως το «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντα Τολστόι;
Εγώ μεγάλη αγάπη στα κλασικά έργα, οπότε το πρώτο μου αυθόρμητο συναίσθημα είναι ο ενθουσιασμός. Βέβαια, εδώ μιλάμε για διασκευή μυθιστορήματος, όχι για θεατρικό έργο έτοιμο. Πρόκειται δηλαδή για ένα «καινούργιο έργο». Τώρα βρισκόμαστε βαθιά μέσα στις πρόβες, οπότε νιώθω αγωνία. Δημιουργική, θέλω να πιστεύω. Προσπαθούμε όλοι μαζί νομίζω να κρατήσουμε ζωντανή και καθαρή την ιστορία. Γιατί μιλάμε για ένα μυθιστόρημα ποταμό!

Πόσο διαφορετικό είναι για εσάς να έχετε στα χέρια σας ένα τόσο κλασικό κείμενο όπως αυτό του Τολστόι, σε σχέση με τα κείμενα νεότερων δημιουργών; Αισθάνεστε ότι πρέπει να του συμπεριφερθείτε με περισσότερο «σεβασμό»;
Όπως είπα, όταν μιλάμε για διασκευή μυθιστορήματος, μιλάμε για ένα νέο έργο. Έχεις το πρωτότυπο για να λάβεις την πλήρη ιστορία και για να έχεις μία σταθερή πηγή έμπνευσης. Αλλά αυτό στο οποίο συμπεριφέρεσαι με σεβασμό είναι στο έργο που έχεις τελικά πραγματικά στα χέρια σου στην πρόβα: τη διασκευή. Ως προς αυτό, για μένα ως ηθοποιό, δεν υπάρχει καμία διαφορά. Δεν παίζουμε την ιστορία στο κεφάλι μας, παίζουμε τις σκηνές που έχουν γραφτεί, τα πρόσωπα όπως τα έχουν αποτυπώσει ο Άρης και η Ιόλη (σ.σ. ο Άρης Ασπρούλης και η Ιόλη Ανδρεάδη έχουν κάνει τη θεατρική διασκευή)

Κώστας Καζάκος και Ρούλα Πατεράκη πρωταγωνιστούν στην παράσταση, με την Ιόλη Ανδρεάδη να σας σκηνοθετεί… Πώς είναι να βρίσκεστε στην ίδια σκηνή με αυτούς τους τόσο σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου;
Τέλειο. Είναι τέλειο! Πρόκειται για καταπληκτικούς τύπους και πιστεύω ότι είμαστε όλοι πολλοί τυχεροί που έχουμε ανάμεσά μας τον Κώστα και τη Ρούλα. Με την Ιόλη έχουμε δουλέψει ξανά, τόσο καλά κι αγαπημένα, που ήταν ο βασικότερος λόγος που μπήκα φέτος σε αυτή την «περιπέτεια», του να δουλέψω επτά ημέρες την εβδομάδα. Είναι κάτι που δεν το έχω ξανακάνει. Αλλά στη δουλειά μας αυτή η εκλεκτική συγγένεια που βρίσκουμε σε συναντήσεις με κάποιους ανθρώπους είναι ό,τι πιο σημαντικό.

Δε γίνεται να αποφύγω την κλισέ ερώτηση του ποια κοινά έχετε με την «Μπελ Ελέν» που υποδύεστε. Σίγουρα εσείς είστε πιο χαμογελαστή κι αισιόδοξη σε σχέση με εκείνη, έτσι δεν είναι;
Γιατί το λες αυτό; Η «Μπελ Έλεν» είναι εξαιρετικά ευχάριστη γυναίκα. Πώς αλλιώς θα ήταν στο επίκεντρο της κοσμικής Μόσχας; Έχει τρομερά social skills και είναι πρόσωπο που συγκεντρώνει μεγάλη προσοχή, αλλά και πόθο. Το οδηγεί όλο αυτό, το χειρίζεται και το απολαμβάνει. Νομίζει πως όλος ο κόσμος είναι συντονισμένος στο να υποταχθεί στην ομορφιά και την επιθυμία της. Ένα τόσο μεγάλο «εγώ» όμως δεν μπορεί παρά τελικά να είναι εύθραυστο. Για αυτό και θα τη δούμε επί σκηνής να συντρίβεται. Αυτή η αίσθηση παντοδυναμίας είναι ψευδής. Ως προς αυτό διαφέρουμε πολύ. Νιώθω αυτοπεποίθηση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθω παντοδύναμη.

Για εσάς έχει μεγαλύτερη σημασία το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μίας δουλειάς ή να περνάτε καλά σε αυτή;
Και τα δύο. Δεν κάνω αυτή τη δουλειά για να περνάει καλά η ώρα, αλλά πρέπει σε ένα βαθμό να νιώθεις όμορφα με όλη τη διαδικασία και της πρόβας και της παράστασης. Είναι «αγαπητική» διαδικασία το θέατρο. Για να έχεις την καρδιά σου ανοιχτή για να είσαι αληθινά παρών και ολόκληρος.

Υπάρχει κάποιος ρόλος/ρόλοι που ονειρευόσασταν από την εποχή της δραματικής σχολής ακόμα; Αν «ναι», ποιος είναι αυτός και πόσο κοντά έχετε φτάσει στο να τον υποδυθείτε;
Όπως είπα, έχω μεγάλη αγάπη στα κλασικά έργα. Δεν έχω κάποια πιο συγκεκριμένη εμμονή κι αυτό γιατί τα κλασικά έργα έχουν μια ανεξάντλητη πηγή δύναμης: το ίδιο το έργο. Έχεις πάντα κάπου να γυρίσεις και κάπου να πατήσεις. Βέβαια, έχω «ευτυχήσει» και με έργα σύγχρονης δραματουργίας. Όπως π.χ. πέρυσι στις «Φυλές» της Νίνα Ρέιν, που σκηνοθέτησε ο Τάκης Τζαμαργιάς. Θέλω να πω είναι σχετικό όλο αυτό.

Λένε ότι η ισορροπία στην προσωπική ζωή φέρνει και την αντίστοιχη ισορροπία στα επαγγελματικά. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Ποιοι το λένε; Θέλω να πω, δεν ξέρω αν η καλή προσωπική ζωή φέρνει επαγγελματική ισορροπία. Ακούγεται άστοχο. Όμως η «κακή» προσωπική ζωή είναι σίγουρα πολύ ενεργοβόρα. Και η δουλειά μας θέλει απόθεμα ενέργειας… Δεν έχεις πολλά περιθώρια να ξοδεύεσαι, σε συναναστροφές, σε ανθρώπους που δεν σε ξέρουν ή σε σχέσεις που δεν μπορούν να προχωρήσουν.

Τι είναι πιο σημαντικό για μία νέα γυναίκα σαν κι εσάς; Η καριέρα, ο έρωτας, οι ξέγνοιαστες στιγμές, οι φιλίες, ίσως τα ταξίδια… Τι;
Θα δώσω την προβλεπόμενη απάντηση και θα πω όλα είναι σημαντικά για μένα. Την αγαπάω τη ζωή και η ζωή εχει μέσα και δουλειά κι έρωτα και ταξίδια και καριέρα και φιλίες δυνατές. Δεν τα ιεραρχώ κάπως. Τα απολαμβάνω με τις χαρές και τις δυσκολίες τους όλα. Με όνειρα και υπομονή!

Διαβάστε περισσότερα στο DELUXE magazine που κυκλοφορεί δωρεάν σε επιλεγμένα σημεία, ή πατώντας ΕΔΩ.