Victoria Hislop – The philhellene

Από το best-seller Το Νησί, στην ελληνική ιθαγένεια και τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, η Victoria Hislop αποδεικνύει ότι είναι η μεγαλύτερη φιλέλληνας!

Στις αρχές του καλοκαιριού πρωταγωνίστησε στις Ειδήσεις όταν διαμαρτυρήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Με τα διηγήματά της να «μυρίζουν» Ελλάδα, την τιμητική απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και τη συμμετοχή της στη Βρετανική Επιτροπή Για Την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα (BCRPM), η Βρετανίδα συγγραφέας Victoria Hislop ξεκάθαρα επιθυμεί να επέλθει… Victory (δηλ, η νίκη) στην πολυπόθητη επιστροφή των γλυπτών στην πατρίδα τους.

Πώς αισθάνεστε που είστε μέλος της Βρετανικής Επιτροπής για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα; Σας δυσκολεύει;
Είναι μεγάλη τιμή να είμαι μέλος αυτής της Επιτροπής. Είμαστε περίπου τριάντα επιστήμονες, πολιτικοί, συγγραφείς κι ακτιβιστές διαφόρων ειδών κι επικοινωνούμε online, κάνουμε διάφορα σχέδια και μοιραζόμαστε ειδήσεις, ενώ πολύ συχνά μας ζητείται να σχολιάσουμε σχετικά με τα Γλυπτά στα ΜΜΕ. Εκτιμώ ιδιαίτερα ότι είμαι μέλος της Επιτροπής, διότι έτσι έχω την ευκαιρία να δείξω τη συναισθηματική μου σύνδεση με αυτό το ζήτημα, αλλά και την προσέγγισή μου. Όλα τα μέλη της επιτροπής είναι αφοσιωμένα με πάθος σε αυτόν τον σκοπό.

Πρόσφατα διαμαρτυρηθήκατε στο Βρετανικό Μουσείο για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Μαζί με άλλα μέλη του BCRPM (British Committee for the Reunification of the Parthenon Marbles) κι άλλους υποστηρικτές, προσπαθούμε κάθε χρόνο να κάνουμε κάτι που θα συμπίπτει με την επέτειο από την έναρξη λειτουργίας του Μουσείου της Ακρόπολης το 2009. Πηγαίνουμε, λοιπόν, στο Βρετανικό Μουσείο για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του Μουσείου της Αθήνας, όπου πιστεύουμε ότι αυτά τα Γλυπτά ανήκουν πραγματικά. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στο Μουσείο ότι η Αθήνα περιμένει υπομονετικά.

Φέτος ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική χρονιά για διάφορους λόγους. Πρώτον, έχει αναλάβει καινούργιος διευθυντής, ο Nicholas Cullinan, οπότε η επίσκεψή μας ήταν για να τον καλωσορίσουμε και να τον προσκαλέσουμε να μας συναντήσει.

Δεύτερον, έγινε αμέσως μετά την επιβεβαίωση από Τούρκο εκπρόσωπο/αρχαιολόγο ότι η Τουρκία δεν έχει κανένα αρχείο για το φιρμάνι (το επίσημο σφραγισμένο έγγραφο του Σουλτάνου της εποχής) που έδωσε στον Λόρδο Έλγιν άδεια να πάρει τα γλυπτά από το μπροστινό μέρος του ναού. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για την Επιτροπή, αλλά το Βρετανικό Μουσείο επιμένει εδώ και χρόνια στη νομιμότητα των ενεργειών του Έλγιν. Δεν υπήρχε τίποτα νόμιμο. Ήταν καθαρή κλοπή, τόσο απλά!

Και το τρίτο σημαντικό γεγονός από την τελευταία διαμαρτυρία μας, ήταν η ανακάλυψη της κλοπής χιλιάδων αντικειμένων από μέλος του προσωπικού του Βρετανικού Μουσείου! Είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο, κάτι που αποδεικνύει ότι το μουσείο δεν αποτελεί τελικά τον καλύτερο συντηρητή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ξεκάθαρα, αυτό δεν είναι αλήθεια.

Είναι δύσκολο να πειστεί το βρετανικό κοινό για την επιστροφή των γλυπτών στην Αθήνα;
Όχι, δεν είναι δύσκολο πια. Ο αριθμός των ανθρώπων που πιστεύουν ότι τα γλυπτά πρέπει να επιστραφούν στην Αθήνα ξεπερνάει αυτήν τη στιγμή το 60% – είναι η πλειοψηφία. Γίνεται όλο και λιγότερο δύσκολο να πειστεί το βρετανικό κοινό ότι πρέπει να επανενωθούν με τα υπόλοιπα εκθέματα, επειδή υπάρχει αυξανόμενη αναγνώριση ότι πολλά πολύτιμα αντικείμενα κλάπηκαν από χώρες σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας. Κι εκείνες οι χώρες που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους πρέπει να τα επιστρέψουν. Υπάρχει ήδη ένα κύμα τέτοιων επιστροφών.

Τη δεκαετία του ‘90 η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε καθοριστική προσωπικότητα στη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Πιστεύετε ότι σήμερα λείπει ένα τέτοιο πρόσωπο που να προκαλεί αντίστοιχη έμπνευση;
Η Μελίνα Μερκούρη σίγουρα ξεκίνησε το σύγχρονο κίνημα για την επιστροφή των γλυπτών κι ήταν πολύ ξεκάθαρη για αυτό – αλλά προσηλύτισε αρκετό κόσμο και διέδωσε αυτό το μήνυμα σε σημείο που κάθε άτομο που ασχολείται με τα γλυπτά να θεωρείται μια «Μελίνα Μερκούρη». Η πρόεδρος του BCRPM, Janet Suzman, ήταν φίλη της Μελίνας και της υποσχέθηκε ότι θα σηκώσει αυτήν τη σημαία.

Είστε αισιόδοξη ή απαισιόδοξη για την επιστροφή των γλυπτών;
Γίνομαι όλο και πιο αισιόδοξη, γιατί ζούμε σε μια εποχή νέας αντιμετώπισης απέναντι στην αποικιοκρατία και τον πολιτισμό. Πρέπει να εφαρμόσουμε ορισμένα από τα πρότυπα που έχουμε σήμερα σε πρακτικές του παρελθόντος.

Όταν κλέβεις ανεκτίμητα αντικείμενα από μια άλλη χώρα τι κάνεις; Δε λες απλά «συγγνώμη», τα επιστρέφεις! Τα Γλυπτά του Παρθενώνα είναι παγκόσμιας σημασίας, δεν πρέπει να είναι διάσπαρτα. Πρέπει να βρίσκονται κάτω από τον ελληνικό ήλιο, κάτω από την Ακρόπολη από όπου προέρχονται. Ο κατάλληλος χώρος περιμένει κι όταν επιστρέψουν θα είναι μια υπέροχη μέρα! Ελπίζουμε ότι η νέα βρετανική κυβέρνηση, που ελπίζουμε θα είναι σε ισχύ σύντομα, θα διορθώσει αυτό το λάθος.

Έχετε ποτέ επικριθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο επειδή είστε Φιλέλληνας;
Νομίζω ότι οι άνθρωποι συχνά προβληματίζονται με την έντονη αφοσίωση μου στην Ελλάδα και τον λόγο που υποστηρίζω μια εκστρατεία όπως αυτή για τα γλυπτά, αντί να υποστηρίζω τη βρετανική κυβέρνηση. Αλλά είμαι εναντίον της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου ούτως ή άλλως. Έχασα την πίστη μου στους πολιτικούς μας την ημέρα που δήλωσαν ότι θα γίνει δημοψήφισμα για το Brexit. Είμαι θεμελιωδώς Ευρωπαία και το να είμαι φιλέλληνας είναι μέρος αυτού. Αν οι άνθρωποι με επικρίνουν, μερικές φορές καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ζηλεύουν τη σχέση μου με τη χώρα που με υιοθέτησε, κι αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι δεν είναι Ευρωπαίοι. Η πλειοψηφία των Βρετανών πλέον λυπάται για αυτό που συνέβη, καθώς υπήρξε οικονομική καταστροφή.

Πώς νιώθετε που σου δόθηκε τιμητικά η ελληνική υπηκοότητα;
Ενθουσιασμένη. Αυτή είναι η μόνη λέξη. Δεν έχω άλλη λέξη για να περιγράψω πόσο χαρούμενη ήμουν που συνέβη αυτό. Εκτιμώ πραγματικά αυτήν την ιθαγένεια. Ένιωθα σαν Ελληνίδα πριν συμβεί αυτό, αλλά η ταυτότητα και το διαβατήριό μου είναι η απτή επιβεβαίωση!

Σκεφτήκατε ποτέ να ασχοληθείτε με την πολιτική; Ίσως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς κάποια στιγμή πιστεύουμε ότι πρέπει να ασχοληθούμε με την πολιτική, για να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Η πολιτική είναι εξαιρετικά περίπλοκη και συνεπάγεται τεράστιο συμβιβασμό, κάτι που βρίσκω απογοητευτικό. Θαυμάζω τους ανθρώπους που αφιερώνουν τη ζωή τους στην πολιτική, αλλά νομίζω ότι τους διακατέχει κι ένα στοιχείο μαζοχισμού!

Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να βελτιώσουμε τον κόσμο, την κοινωνία και τις χώρες μας από το να γίνουμε πολιτικοί. Μπορούμε να βελτιώσουμε το δικό μας άμεσο περιβάλλον χωρίς να βασιζόμαστε πλήρως στην πολιτική. Και νομίζω ότι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε. Ο καθένας έχει τα δικά του ταλέντα και νομίζω ότι μπορώ να επιτύχω περισσότερα μέσω της συγγραφής παρά της πολιτικής.

Διαβάστε περισσότερα στο DELUXE magazine που κυκλοφορεί δωρεάν σε επιλεγμένα σημεία, ή πατώντας ΕΔΩ.