Ευφροσύνη – Όλα όσα θυμάμαι – Το νέο βιβλίο του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη

Αλήθεια… Τι σημαίνει να είσαι γυναίκα τη σήμερον ημέρα; Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα ευτυχισμένη; Έχετε αναρωτηθεί, πόσα παιδιά χωράνε στην αγκαλιά μιας μητέρας; Πόση αγάπη μπορεί να τους δώσει χωρίς να ξεχωρίσει το ένα από το άλλο; Πόση ευτυχία παίρνει από τις παιδικές ψυχές τους; Μήπως από εκεί αντλεί δύναμη για να συνεχίσει, όταν φτάνει στο αμήν; 

Η Ευφροσύνη έπαιξε έντιμα και κέρδισε όλες τις μάχες. Θα μπορούσε να τα παρατήσει όλα και να φύγει. Αλλά δεν το έκανε. Θα μπορούσε να εξαφανιστεί από προσώπου γης για να απαλλαγεί από τα βάρη ή να εκδικηθεί όλους αυτούς που ζήλευαν την οικογενειακή της ευτυχία. Ούτε αυτό έκανε. Έδειξε πείσμα και ανωτερότητα. Έζησε! Αγάπησε, χάρηκε, πόνεσε, σκόνταψε, έπεσε και ξανασηκώθηκε! Μέσα από έναν άνισο αγώνα, με τη στήριξη του άντρα της φυσικά, βγήκε νικήτρια. Δεν φοβήθηκε ποτέ κανέναν και τίποτα…

Η Ευφροσύνη, είναι η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου. Είναι μια απλή και συνηθισμένη γυναίκα. Είναι πολύτεκνη μητέρα, που έζησε μέσα στη φτώχεια. Έφερε στον κόσμο έξι παιδιά, που με τη δύναμή της και την φροντίδα της κατάφερε όχι μόνο να μη τους λείψει τίποτα, αλλά τους βοήθησε να τραβήξει το καθένα τον δικό του δρόμο. Με τα δικά του όνειρα και τις δικές του επιλογές. Αυτή ήταν και η επιθυμία της -να κάνει πολλά παιδιά- από τότε που ήτανε μικρή. Και τα κατάφερε!

Βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα
Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου του 1981. Μεγάλωσε στη Νίκαια σε πολύτεκνη οικογένεια, όντας ο μικρότερος από έξι παιδιά. Η μητέρα του κατάγεται από την Πάτρα κι ο πατέρας του από τη Μικρά Ασία. Οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες φάνηκαν από τα παιδικά του χρόνια. Σε ηλικία οκτώ χρονών άρχισε να δίνει παραστάσεις Καραγκιόζη κι έναν χρόνο μετά έγραψε την πρώτη του επιθεώρηση, την οποία και ανέβασε στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας. Παράλληλα με το σχολείο του λάμβανε μέρος και στις θεατρικές παραστάσεις της Θεατρικής Ομάδας του Δήμου Νίκαιας.

Μετά το στρατό και σε αναζήτηση επαγγελματικής αποκατάστασης, γράφεται στη Δραματική σχολή Ίασμος του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, ο Γιώργος Μιχαηλίδης κι ο Νικήτας Τσακίρογλου. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα Δημιουργικής Γραφής με τη Μανίνα Ζουμπουλάκη, τη Βίκυ Τσιανίκα και την Αλκυόνη Παπαδάκη.

Έχει γράψει τέσσερα θεατρικά έργα: Το Τελευταίο Botox, Τρεις Τρεις Εννιά, Δεν είμαι εγώ η Σταχτοπούτα και την Diva.  Όλα του τα έργα παίχτηκαν σε μικρές και μεγάλες σκηνές και γνώρισαν σημαντική επιτυχία.

Στα 2006 βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη όπου παίζει σε παραγωγές του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ενώ διατηρούσε μόνιμη στήλη στην εφημερίδα Εγνατία μαζεύοντας εμπειρίες γράφοντας ευθυμογραφήματα, κάνοντας τα πρώτα βήματα στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας.

Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, άρχισε να γράφει τους Μονολόγους στο free press City Uncovered. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό Πολιτισμός Πολίτης, στο avmag.gr, στο mcnews.gr και στο koukidaki.gr. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει το δικό του blog με τίτλο Μεθυσμένες ιστορίες, μέσα από το οποίο προβάλλει τον πολιτισμό τις τέχνες και τα γράμματα.

Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες, Ερμή…Μη!, Φόνοι στην Κρυστάλλη, Η Γριά Βαλίτσα, Η φωνή μέσα μου και Το αγόρι που δεν ήθελε να μεγαλώσει. Το Ευφροσύνη – Όλα όσα θυμάμαι είναι το έβδομο βιβλίο του.

Θα το βρείτε στη Βιβλιοχαρτεμπορική στον Κορυδαλλό, καθώς και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.