Mε καθυστέρηση δύο ωρών θα ακολουθήσει δεξίωση

Όλοι οι λαοί παντρεύονται, όλοι κάνουν τραπέζι του γάμου ή δεξίωση. Άλλοι σε πύργους, άλλοι στο βυθό της θάλασσας, άλλοι στον κήπο του σπιτιού τους, άλλοι στο εστιατόριο της γειτονιάς.
Όχι, όμως, στην Ελλάδα, όχι. Στην Ελλάδα, απ’ άκρον εις άκρο, οι γάμοι ακολουθούν ένα τελετουργικό copy paste. Σαν ένας ιός που εξαπλώθηκε ως τα σύνορα. Πας στην Πάτρα, στην Αθήνα, στην Πρέβεζα, στην Καλαμπάκα, οι γάμοι είναι ίδιοι. Το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα του γαμπρού και της νύφης.
Κατά ένα ποσοστό 99,9% το ζευγάρι και οι οικογένειες σε καλούν στο μυστήριο, άρα στην εκκλησία. Τιμή τους αν πας, να στηθείς να περιμένεις τους μελλόνυμφους, να πετάξεις το ωραίο σου ρύζι, να τρεκλίσεις βγαίνοντας χωρίς να φας γλίστρα πάνω στους κόκκους ρυζιού (βαθμός κινδύνου: 9).
Έχεις ήδη καταθέσει τα ωραία σου χρήματα σ’ έναν αριθμό λογαριασμού Τραπέζης, αφού πλέον δεν είναι ευπρόσδεκτες οι καφετιέρες, τα πιστολάκια, οι ασημένιες κορνίζες και οι χύτρες ταχύτητας που θα ήθελες, ίσως, να προσφέρεις.
Αφού έχεις κάνει όλα αυτά για να τιμήσεις το ζευγάρι, στη συνέχεια πηγαίνεις στο δεύτερο μέρος της οργάνωσης, που είναι το τραπέζι και το ξεφάντωμα. Κατά ένα ποσοστό 99,9% το ξεφάντωμα γίνεται σ’ ένα κτήμα που βρίσκεται –για λόγους κόστους– έξω από την Αθήνα, κάπου στα σύνορα του νομού Αττικής. Τα GPS ας είναι καλά.
Ωραία, λοιπόν, είσαι έτοιμος να οδηγήσεις, να χαθείς και να βρεθείς, να ακολουθήσεις κάποιον που λέει ότι ξέρει και να σε παρασύρει προς τη θάλασσα αντί για το βουνό και, τέλος, να δεις μπροστά σου μια όαση παρκαδόρων. Έφτασες. Διψάς. Μάλλον πεινάς και έχεις και άγριες διαθέσεις να τρίψεις τις σόλες σου στην πίστα.
Έχεις ξεκινήσει τουλάχιστον 5 ώρες πριν. Κάτι το κομμωτήριο, κάτι το ντύσιμο και το βάψιμο, κάτι να πας στο ναό, κάτι το μυστήριο, κάτι η διαδρομή προς το μεθοριακό κτήμα –λες και απαγορεύτηκαν οι γάμοι στο δήμο Αθηναίων– έφτασες στην πηγή.
Έτσι νομίζεις.

Τώρα αρχίζει η αληθινή ταλαιπωρία. Η αναμονή. Περιμένοντας να γεμίσουν τα τραπέζια και να εμφανιστεί σαν σε σκηνή talent show η νύφη και ο γαμπρός.
Και περιμένεις –επειδή ήσουν συνεπής σε όλα– και μια και δύο ώρες και παραπάνω την κάθε φορά. Πού είναι ο γαμπρός και η νύφη τόσες ώρες; Γιατί αφήνουν τους καλεσμένους να περιμένουν, ενώ αφού αυτοί τους κάλεσαν, στο κάτω κάτω της γραφής; Γιατί αντί να σε υποδεχθούν εκείνοι, πρέπει να τους περιμένεις εσύ και να περιμένεις και άλλη μια ώρα μετά, να γυρίσουν τα τραπέζια για να φωτογραφηθούν τσουγκρίζοντας τα ποτήρια της σαμπάνιας. Σε καλούν, αλλά δεν ενδιαφέρονται αν θα περάσεις εσύ καλά και αν στις 12:30 είσαι ήδη πτώμα έχοντας μόλις καταπιεί την τελευταία σου μπουκιά, όντας στο πόδι από τις 3, ειδικά για το γάμο. Άντε να χορέψεις τώρα με το σουβλιστό γουρουνόπουλο και τα μανιτάρια α λα κρεμ στο στομάχι.
Και δεν συζητώ για τη νέα τάση που κάνουν μαζί γάμο και βάφτιση του ήδη γεννημένου πρώτου παιδιού. Εκεί η καθυστέρηση διπλασιάζεται.
Βέβαια, αν θες και εσύ τη δική σου εξυπηρέτηση, πας κατευθείαν στη δεξίωση. Τη στιγμή που ο γαμπρός και η νύφη δε χαιρετάνε στην εκκλησία, πού θα ξέρουν ποιοι ήρθαν στο ναό; Μόνο ίσως από το video του γάμου. Όμως δεν σε καλούν σε δεξίωση, σε καλούν σε γάμο και δεξίωση ή σε γάμο – βάφτιση – δεξίωση. Σε θέλουν παντού παρόντα, εξαντλημένο και υπομονετικό.
Χρόνια είχα το ερώτημα: τι κάνουν αυτές τις ώρες η νύφη και ο γαμπρός; Πού εξαφανίζονται; Θα σας πω. Μας στήνουν βγάζοντας φωτογραφίες. Δεν τους φτάνουν οι φωτογραφίες στο ναό; Όχι. Και πρέπει να στήνουν εμάς δύο και παραπάνω ώρες για να ποζάρουν σε επαγγελματία φωτογράφο; Εδώ ο Γουΐλιαμ και η Κέιτ φωτογραφήθηκαν σε μισή ώρα με όλους τους εστεμμένους της Ευρώπης, τα ελληνικά σόγια είναι μεγαλύτερα;
Άλλοι πάλι πάνε σπίτι τους, ενδιαμέσως και ακολουθούν κάποια έθιμα να τους δίνει μέλι και καρύδι η πεθερά. Και άλλα τέτοια τρελά, ενώ η πρόσκληση γράφει «Θα ακολουθήσει δεξίωση».
Ίσως θα έπρεπε να γράφει «Με καθυστέρηση δύο ωρών θα ακολουθήσει δεξίωση», να φας καμιά κρέπα στη διαδρομή, να είσαι αξιοπρεπής όταν ανοίξει ο μπουφές.
Τις τελευταίες φορές που μου έδωσαν προσκλητήριο παρακάλεσα «Ελπίζω να μην μας καθυστερήσετε». Έ, λοιπόν, έχει και ο προσκεκλημένος φωνή.

Κατερίνα Τσεμπερλίδου

www.tsemperlidou.gr
www.eftyhia.gr